İstanbul Pazar’ı

Kitap okuma kahvem: Twins

İstanbul’da kahveeee furyası çıktı. Duruma hakimsin. Cihangir, Çukurcuma, Karaköy üçgeninin içindeki hemen her sokakta pek güzel Kolombiya’dan kahve, çok şeker Tanzanya’dan çekirdek, bu da size Etiyopya’dan ithal yazan tabelalar dolu. O yüzden içlerinde özellikli, karakterli, kahve-süt-ortam kombosu iyi olanlarını bulmak bana düşüyor. Pazar sabahı Moloko kulağımda çıkıyorum evden, GPS’i olmayan Japon turistlere (!) Taksim’in yerini harita üzerinde tarif ettikten sonra Twins’e yürüyorum. Puanları önce müzikle topluyor. Nu caz ayarında. Ardından kahvesiyle. Flat White’ın tadı damağımda. Sonra da artılarıyla geliyor: Kahve uzmanıyım, çekirdeğimi kendim alırım diyorsan senin için çekebilirler. Kopenhag, Stockholm gibi kuzey şehirlerini özlediysen, dekorasyon tamam. Aylardır yanımda “okuyacağım, bitireceğim” diye taşıdığım Stefan Zweig – Hayatın Mücizeleri kitabından bir hikaye bitiriyorum. Artık okuyamıyorum, konsantre olamıyorum diye çıldırdığımda ayağımın gideceği yeri buldum.

Eleştiri? Henüz yok. İlle de bir şey yaz, aaa eleştirmeden olmaz diyecek olursan Askeri Hastane duvarlarına bakmak yerine, yandaki bölüme otur diyebilirim. Bir de hafif rüzgarlı oluyor. Hemen baş ağrısı çekenlerden, tülbent bağlayanlardansan içeride otur.

Cuma’ya gittim, beklerim

Cuma, Çukurcuma Caddesi 51 numara, Çukurcuma. Adres kolay. Sonrası daha da güzel. İlk açıldığında keşfedip, sonra Karaköy’le aldattığım Cuma’ya haftada üç gitmek için mühim 5 neden sayıyorum. Önem sırasına göre değil.

5. Yolun kenarında olmasına rağmen öyle güzel saklamışlar ki bitkilerle, kendini botanik bahçede hissediyorsun.

4. Kinfolk isimli dergiyle tanışma yerim olur kendisi ki, sadece bunun için bile teşekkür edebilirim. … Continue Reading

İstanbul’un Yenileri (Bölüm 1)

İtalyan işi Pizza Pinsa’da!

Moda’yı çok seviyorum. Hele yaz aylarında daha da çok. Hele Pinsa’yı keşfettiğimden beri çok daha bir çok. Burası İtalyan tipi dikdörtgen pizzalar yapan küçücük bir dükkan. O gün ne çıkacağına taze sebzeler ve şefin keyfi karar veriyor. İster orada yemek için retro atmosferli masalardan birini beğen, dilersen de paket yaptır Moda burnunda, çimlere. Sabah kahvaltısına ekmek de hazırlıyorlar. Modalılar’ın dikkatine! (Moda Bostanı Sok. No:32E, Tel: 0216 348 95 55)

Eleştiri: Henüz paket servis yok. Bana farketmez, Teşvikiye’den atlamış gitmişim ama Moda sakinlerine sordum, en azından yakın çereye paket uygulaması olsa partilere direk isteriz dediler. 

Mahalleme La Petite Maison geldi!

Kendisiyle ilk tanışmam Nice. Orada şehrin en iyi restoranlarından biri muamelesi görüyor. Hanımefendiler ve beyefendiler şapkalarını takıp masalarına kuruluyor. Patlıcan, domates, biber zeytinyağıyla, sarımsak fırından. 23:00’ten sonra da jilet gibi giyinmiş çalgıcılar Cuba müzikleri yapıyor. Asgari oturma süreniz: 5 saat.

O kadar beğeniyorum ki Dubai, Londra peşinden tüm dükkanlara gidiyorum. Ama sonunda o da bana bir güzellik yapıp, mahalleme geliyor. İç dekorasyonu şahane. Barı iş çıkışı saatlerinde yavaştan dolmaya başlıyor. Şefi Londra mutfağının başından alıp getirilmiş. Rigatoni tam kıvamında. Ekmekler sıcacık. Bahçesi dört duvar arasına sıkışmış da olsa beyaz örtüleriyle Fransa tarafından rüzgar estiriyor. Crème brulée ikinci porsiyonu ilk kaşıktan sonra istetecek cinsten.

Eleştiri! Kapıda karşılayıp “rezervasyon var, bahçede masa var mı kontrol edelim” diye sizi restorandan soğutabilecek kabul kafilesi. … Continue Reading

Keşifçiyim nokta kom

İşiniz ne diye soruyorlar. İşte bu her seferinde cevabı değişen nesnel soruya “meraklıyım” yanıtını veriyorum. A!A! o nasıl bir iş, ondan iş olur mu, paparazzi gibi bir şey misiniz, yoksa bilim kadını mı diye devam ediyor sual. Yok. O tip değil tabii. Meraklıyım işte. Bilmediğim yerlere, insanlara, ülkelere, sahillere, havalara, kitaplara, sergilere. Konserle beslenip, üzerime görmediğim adaların kokusunu sürüyorum. O şekil. Hmm. Anlaşılamadı tabii yine.

Ben. Keşfederim. Öyle en son, en hip, ünlülerin en çok gittiği, en sosyetik, en popülerin peşinde bir keşiften bahsetmiyorum ama. Ruhu olan, ruhumu çalan şeyler ilgi alanım. Mesela bugün sırf kapağının tasarımını beğendim diye Lleonard Mlodinow – Ayyaş Yürüyüşü kitabına başladım. … Continue Reading

Bilekliksiz çıkmam abi!

One Love. %100 Fest tamam. Yaz geldi, festival sezonu açıldı. Kollara bileklikler dolmaya başladı. Bunun nasıl bir statü sembolü olduğunu ancak festivalciler bilir. O bileklikler yaz başında toplanmaya başlanır, son festivalde ruhumuzu bırakıp gelmeden çıkarılmaz. Sabah kaşındırdı koparıp attım diyenlere ikinci sınıf vatandaş muamelesi yaptığımız doğrudur. Düğüne bunla mı geleceksin diye yandan yandan bakan arkadaşlara da gerekirse ceketi çıkarmadan otururum diye ters ters cevap verilir. T-shirt, ayakkabı, gözlük kombinlerinde bilekliğime uydu mu safasına gelenleri gördüm. Yalan değil. Neyse. Anlayan anladı. Bu yazı zaten onlara.

21 Haziran’da, yani en uzun günü, en kısa geceyi yaşayacağımız, Fransa kara sahalarında Müzik Bayramı olarak kutlanan, herkesin sokaklarda coştuğu bu mübarek günde biz, Suma Beach’te Minipax Festivali’nde olacağız. Ben  tatil, seyahat planlarını iki ay öncesinden İstanbul’da olmaya ayarlamıştım. Bunun sebebi sadece Million Voices ile yakından tanıdığımız Otto Knows, techno kraliçesi Monika Kruse … Continue Reading

12 Nisan

Gitmek mi zor kalmak mı? Ya da dur, şöyle sorayım, durmak mı?
Çünkü karar vermiş değilim. İki arada bir derede, tam ortasında, Elli elli.
Öyle bir varoluş bizimkisi.
Biz derken orada da bir acabaya düşüyorum tabii.
Biz yok çünkü. Sen ve benim kesişme kümemiz var.
İçiçe olsak, tam bir mutlak yuvarlak olsak.
O da olmaz. O zaman da sen ve ben olmayız.
Sevdiğim şeyler kalmaz.
Özenle çizilmiş, sınırları belli geometrik şekil oluruz.
Sen dur. Ben de durayım. Ortaya kuyu koymayalım ama, yandan geçip durmayalım.
Yakantop oynar gibi sağa sola kaçmayalım.
Yakartop mu bak onu da düşündüm bulamadım şimdi.
Duruyorsun. Yanımda. Karşımda. Elimin dokunduğu ama asla ulaşamadığı bir açıda.
Matematiksel olarak mümkün gelmiyor di mi?
Ama işte duygular denklemlerle çözülmüyor.
1 yanında 1 ile durabiliyor hep 11 diye okumuyoruz, toplamıyoruz, çıkarmıyoruz. … Continue Reading